بررسی نتایج عملکردی و رادیولوژیک درمان جوش نخوردگی اسکافوئید به دنبال پیوند استخوان با و بدون تثبیت

زمینه و هدف: شکستگی استخوان اسکافوئید به عنوان شایع ترین شکستگی مچ دست در برخی موارد دچار عارضه عدم جوش خوردگیnon-::::union::::)) می شود. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه شواهد رادیولوژیک وجود جوش خوردگی((::::union:::: و وضعیت عملکردی بیماران درمان شده  با عدم جوش خوردگی استخوان اسکافوئید به روش های گرافت استخوانی همراه با ثابت سازی (پین یا پیچ) و بدون ثابت سازی می باشد. روش کار: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر  کلیه بیمارانی که طی سال های 1383 الی شش ماهه اول سال 1388 به بیمارستان شفا یحیائیان به علت عدم جوش خوردگی اسکافوئید مراجعه و تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، جهت بررسی های بیشتر دعوت شدند. از مجموع 58 بیمار، 37 بیمار (39 عدم جوش خوردگی) جهت پی گیری حاضر شدند. با استفاده از رادیوگرافی های مچ دست (رخ و نیم رخ) و سیستم امتیاز دهی green-o'brien  modified جوش خوردگی و وضعیت عملکردی بیماران بررسی شدند و نتایج با آزمون آماری کای- دو مورد مقایسه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss v.13.0 انجام شد.  یافته ها: 27 عمل جراحی (2/69%) همراه با فیکساسیون (ثابت سازی) و 12 عمل جراحی (8/30%) بدون فیکساسیون انجام شده بود. در گروهی که فیکساسیون انجام شده بود  25 بیمار (6/92%) جوش خوردگی داشنتد و در گروه دیگر تمامی 12 بیمار (100%) جوش خوردگی داشتند (4/0=p). در گروهی که فیکساسیون انجام شده بود 2 بیمار نسبتا خوب، 17 بیمار خوب و 8 بیمار نتایج عالی داشتند. در گروه دیگر به ترتیب یک بیمار، 7 بیمار و 4 بیمار نتایج نسبتاً خوب، خوب و عالی داشتند (9/0=p).نتیجه گیری: اقدام به انجام ثابت سازی یا عدم انجام آن در عدم جوش خوردگی اسکافوئید بر اساس یافته های حین عمل جراحی، تیپ عدم جوش خوردگی و طبق نظر و تجربه جراح صورت می گیرد. طبق نتایج حاصله تفاوت معنی داری از لحاظ میزان جوش خوردگی و وضعیت عملکردی بین دو گروه از بیماران مورد مطالعه مشاهده نشد.